Min Jehann

Ick wull, wi weern noch kleen, Jehann,
      Do weer de Welt so grot!
Wi seten op den Steen, Jehann,
      Weest noch? bi Nawers Sot.
            An Heben seil de stille Maan,
            Wi segen, wa he leep,
            Un snacken, wa de Himmel hoch
            Un wa de Sot wul deep.

Weest noch, wa still dat weer, Jehann?
      Dar röhr keen Blatt an Bom.
So is dat nu ni mehr, Jehann,
      As höchstens noch in Drom.
            Och ne, wenn do de Scheper sung,
            Alleen, int wide Feld:
            Ni wahr, Jehann? dat weer en Ton!
            De eenzige op de Welt.

Mitünner inne Schummerntid
      Denn ward mi so to Mod,
Denn löppt mi't langs den Rügg so hitt,
      As domals bi den Sot.
            Denn dreih ick mi so hasti um,
            As weer ick nich alleen:
            Doch Allens, wat ick finn, Jehann,
            Dat is - ick sta un ween.

Klaus Groth

Traurigschöne plattdeutsche Verse.

Danke dafür, Sirius!